Wanneer was jij voor het laatst echt vrij?

Wanneer was jij voor het laatst echt vrij?

Zonder dat je iets moest.


Zonder agenda, zonder plan.


De dag liet komen zoals hij kwam.

Afgelopen weekend was ik in Italië. En daar ervaarde ik hoe anders het kan zijn.

Het onvoorwaardelijke delen van eten. Genieten. Delen van momenten, van mooie plekken, van tips over waar je lekker kunt eten. Zónder er iets voor terug te verwachten. Gewoon omdat delen leuk is. Omdat samen genieten vanzelfsprekend voelt.

De dag laten ontstaan in plaats van invullen.
Vertrekken vanuit rust en vanuit waar je behoefte aan hebt, in plaats van vanuit actie en verplichting.

En precies dát is wat ik zo mis in onze overspannen samenleving: maatschappelijke rust.

We weten allemaal dat we moeten ontspannen, maar het zit dieper dan dat. Het gaat niet om tijd nemen om te ontspannen, het gaat om vertrekken vanuit ontspanning.
 Om mogen leven vanuit waar je behoefte aan hebt.

Want ontspanning is geen activiteit.
 Ontspanning is een staat van zijn.

En die zijn we met z’n allen een beetje kwijtgeraakt.
 Daardoor zijn we ook onszelf een beetje kwijtgeraakt.

Precies dat besefte ik dit weekend.
 Dat die staat van zijn, die basishouding van rust, vertrouwen en overgave, niet iets is wat je “doet”.
 Het is iets wat je bent.

En eerlijk?
 Ondanks alles wat ik weet als Vitaloog… was ik die zelf ook een beetje kwijt.

Maar Italië herinnerde me eraan:
Vrijheid begint niet bij doen, maar bij durven zijn.